Wysokosprawna chromatografia cieczowa – analiza czystości substancji i oznaczanie związków śladowych.
Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest techniką rozdzielania składników mieszanin na podstawie różnic w szybkości ich migracji przez kolumnę (czasu retencji) zawierającą mikroziarnistą fazę stacjonarną.
Fazę ruchomą stanowi jeden rozpuszczalnik lub ich mieszanina o zdolności elucyjnej odpowiedniej do składników próbki. Fazy ruchome zmieniają się od niepolarnych cieczy do wodnych roztworów buforowych zmieszanych z rozpuszczalnikiem organicznym. Układ podawania rozpuszczalnika (pompa) składa się z urządzeń do: odgazowania, filtrowania i mieszania do czterech rozpuszczalników, które następnie są dostarczane pod ciśnieniem na szczyt kolumny za pomocą pompy stałosprzepływowej.
Ciekłe próbki i roztwory wprowadzane są do przepływającej fazy ruchomej na szczycie kolumny przez port nastrzykowy autosamplera.
Kolumnami są proste rurki ze stali nierdzewnej o różnej długości wypełnione mikroziarnistą fazą stacjonarną. Za wypełnienia kolumn służą: krzemionka, modyfikowana krzemionka, żywice polimerowe lub żele.
Detekcja rozdzielanych składników na HPLC
Rozdzielane składniki wykrywane są w eluacie przy wyjściu z kolumny. Detektor generuje sygnał elektryczny, który można wzmocnić i przedstawić w postaci chromatogramu, tzn. zależności stężenia substancji od czasu.
Oprogramowanie jest integralną częścią współczesnego wysokosprawnego chromatografu cieczowego. Dzięki niemu kontrola, monitorowanie parametrów aparatu i przetwarzanie danych przebiega sprawnie.
